Laktuloza to związek chemiczny złożony z fruktozy i galaktozy. Może on powstać podczas procesu przekształcenia laktozy np. pod wpływem wysokiej temperatury. Laktuloza bardzo często stosowana jest jako substancja czynna w lekach na zaparcia. Czym jest i jakie właściwości wykazuje ten dwucukier?
Laktuloza – jakie wykazuje działanie?
Laktuloza to syntetyczny dwucukier, w którego skład wchodzą fruktoza i galaktoza. Związek ten nie jest trawiony w jelicie cienkim. Dopiero flora bakteryjna jelita grubego rozkłada laktulozę na kwasy organiczne i dwutlenek węgla. Substancje utworzone w wyniku rozpadu tego dwucukru przyczyniają się do zwiększenia ilości w jelicie grubym, co w konsekwencji powoduje pobudzenie perystaltyki jelit. Laktuloza wpływa na zakwaszenie treści pokarmowej w jelicie grubym oraz zmniejsza stężenie amoniaku we krwi. Wykazuje również działanie lekko przeczyszczające. Laktuloza aktywuje się dopiero po 24-48 godzinach po spożyciu.
Stosowanie jej w dawkach terapeutycznych nie powoduje podrażnienia nabłonka jelita, wie wywołuje utraty protein, ani nie oddziałuje na procesy wchłaniania się substancji zjonizowanych.
Bardzo często podaje się ją dzieciom, które mają problemy z załatwianiem się, robią to z wyraźnym bólem i bardzo rzadko (mniej niż 3 razy w tygodniu), a każda wizyta w toalecie trwa bardzo długo. Dziecko, u którego pojawiły silne zaparcia, jest drażliwe, nie ma apetytu, ulewa, wymiotuje oraz często i głośno płacze. Dodatkowo można u niego zaobserwować mały bądź brak przyrostu masy ciała, zmiany skórne, nagminne wzdęcia, a stolce maluszka są twarde i zbite.
Jakie są zalecenia do stosowania laktulozy?
Głównymi wskazaniami do stosowania laktulozy są zaparcia oraz encefalopatia wątrobowa. Laktulozę można stosować również jako środek przeciwdziałający pojawieniu się niewydolności nerek oraz podczas śpiączki wątrobowej. Jest ona także stosowana w celu zmiękczenia kału w przypadkach takich jak stany po zabiegach operacyjnych na odbycie i jelicie grubym, a także wystąpienia guzków krwawniczych odbytu.
Laktuloza – przeciwwskazania do jej zastosowania
Nie każdy pacjent może stosować laktulozę. Głównymi przeciwwskazaniami do jej zastosowania są galaktozemia, nietolerancja laktozy oraz niedrożność jelit. Nie powinna być ona stosowana również u pacjentów, którzy mają pierwotny niedobór laktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, a także dziedziczną nietolerancję galaktozy. Ponadto należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania dużych dawek u osób chorych na cukrzycę.
Laktuloza – jakie skutki uboczne mogą wystąpić po jej zastosowaniu?
DO skutków ubocznych stosowania loktulozy można zaliczyć: gazy, nudności i wymioty, biegunki, bóle brzucha. Podczas długotrwałego stosowania bądź stosowania dużych porcji mogą pojawić się zaburzenia składu elektrolitowego osocza (hipokaliemia) oraz hipomagnezemia, a także pojedyncze przypadki odmy pęcherzykowej jelit.